Her sabah öyle erken kalkıyorum ki herkes derin uykular da ve güneşin doğuşunu izliyorum yeni güne merhaba diyerek başlıyorum. Hoşuma gidiyor, keyif alıyorum her sabah erken uyanmaktan ve o günün temiz havasını içime çekmekten ve haydi uyanın insanlar diye sirkeleyerek, sarsarak günün doğuşunu sabahın masumluğunu görmelerini istiyorum
Derin ve yavaş yavaş nefes alıyorum güne erken başlamak çok keyif verici bir şey. Her işimi bitirip günün tadına varmak, yaşamak ve hissetmeyi seviyorum. Zamanla adeta yarışırcasına akmayı seviyorum.
İnsanlar derin uykudayken, ben her işimi bitirmeyi ve yazdığım yazılarımı defalarca gözden geçirerek okumayı ve düzeltme yapmayı seviyorum. Ne güzel hiç ses yok, sesiz ve sakin sadece birkaç kuş sesinden başka sanki kulağa hoş gelen melodi gibi. İnsana huzur veriyor, dinginlik veriyor bu sakinlik. Hava hafiften puslu sanki yağdım yağacak yada pusluluğun ardından güneşin doğması ne güzel.
Dağların ardından doğuyor yavaş yavaş ve akşam kavuşuyor gecenin karanlığına. O sesizlik de çok sorular geçiyor aklımdan. Hep sorgular gibi ben nasıl doğdum ve büyüdüm? Nasıl bu hale geldim? Elinde değil insan hep sorgular kendini geçmişle, mazisiyle. Derin bir iç çekip efkârlanıyor yaşanmışlıklara kah gülerek kah sinirlenerek hayaller kurarak hesaplaşıyorum. Doğmakta olan güneşe dalar giderim.
Arada bir parmağımı dişime vurur nazarları savuşturmaya başlarım. Maşallah rabbim esirgesin diye de Dua, ederim. Belki de sizde de vardır bu alışkanlık. Batıl inançların yaşamıma katmış olduğu tad da başka kullanmayı seviyorum. Her anın farkında olduğumu unutmam .Sahip olduğum mutluluğu elimde tutmakta ayrı keyif. Bazen de ağlamaya ihtiyaç duyduğum anlara ihtiyacım olduğumun farkına da varırım, ağlarım da.
Tek başıma olmadığımın ve hep birilerinin yanımda olduğunu ve her ne kadar yakın ya da uzakta da olsa yalnız olmadığımı da hissedebiliyorum. Ben hiçbir zaman üzüntümü de, mutluluğumu da saklamadım neysem o oldum. Ancak bazı kişiler kendini mutlu gösterseler de arka planda bir mutsuzluğun yaşandığını ve sıkıntı var olduğunu görebiliyoruz. Hani deriz ya öylesine yaşıyoruz, yaşamaya çalışıyoruz. Kimimiz mutluluğumuzu paylaşırız, kimimiz paylaşmayız. Herkesin yaşamı kendine. Ben yaşamaya değer verdiğim her şeyi kaleme dökmeyi de seviyorum. Yaşamın her anının farkına vararak yaşıyorum. Sahip olduğum milyonlarca sevgiyi kalbimde yaşatabiliyorum. Yaşanacak ne varsa yaşıyorum ve her zaman halime şükür ediyorum.
