Mağrur Olma Ey İnsanoğlu
Senden Büyük Allah Var.
Ne güzel oldun sen dünya. Kendi yaşlısına bile sahip çıkmayan insanlar şimdi sokak sokak yaşlı insan arıyor yardım edebilmek için. İhtiyaçlarını gideriyor, yemek götürüyor, odunlarını bile kırıyor. Belediyeler seferber her türlü yardıma. Paranın, mevkiinin bir önemi kalmadı artık, sanki bir anda hiç bir şeyin birbirimizden önemli olmadığını anladık.
Tekmelenen, öldürülen sokak canlarına bile sahip çıkıp mama dağıtıyorlar artık aç değil onlar da. Ailelerimiz birlikte oturmayı, sohbet etmeyi o kadar unutmuştu ki şimdi artık kimin ağzından hangi kelime çıkacak ona bile pür dikkatiz. Hep eskilere özenip, bir adım bile atmayan bizleri bir anda insana çevirdin.
Birbirimizi çatır çatır kırarken, şimdi herkes birbirini kırmamak için kelime dağarcığını yokluyor. Hiç tanımadığı komşularını tanıyor. Birbirimizi fark ediyoruz artık. Gülümsüyoruz, acı duyuyoruz birlikte. Mizah yapıyoruz, daha fazla okuyoruz, daha fazla düşünüyoruz hep birlikte. Sahiden, ne güzel oldun sen dünya.
Olanlar üzücü. Tüm dünya kavruluyor. Fakat sizce de hak etmedik mi? Ağaçları kestik, üstüne ağaçları kesmeyin yazdık. Hayvanların etinden sütünden yararlandığımız yetmedi canlı canlı derisini soyup çanta, ayakkabı yaptık. Aç bıraktık. Eziyet ettik. Doğal yaşamlarını mahvettik. Çocuklar öldürüldü kendilerinden tonlarca ağır bombalarla, sessiz kaldık. Hamile kadınların karınları deşildi, görmezden geldik.
Afrika'da milyonlarca çocuk açlıktan susuzluktan öldü. Bunlarda yetmedi, birbirimizi yedik. En sevdiklerimizin bile arkasından iş çevirdik. Suçlamaya bahane aradık. Teni siyah diye, farklı dil konuşuyor diye, dini farklı diye insanları suçladık. Hep bir üstünlük yarışına girdik. El birliğiyle üç günlük dünyayı cehenneme çevirdik. Fakat şimdi küçücük bir virüs acizliğimizi yüzümüze yüzümüze vuruyor. Ve insanoğluna sesleniyor; Mağrur olma insanoğlu, senden büyük Allah var.
