Ahvalimiz!

Bazen ne yazsam diye düşünürüm.
Neresinden tutsam elimde kalacak bir sistem ve binlerce sitem birikir içimde...
Sorunlar dağ olmuş, yüklenmiş insanlığın omzuna.
İnsanlığı yitirmiş insanlar.
Sevaplar kayıp.
Davranışlar ayıp.
Günahlar kol geziyor ortalıkta.
Ve işin tuhafı hepsinde hepimizin payı var!
Kimse aklamasın kendini!
Aahhh insanlar...
Geceleyin tırnak kesmenin günah olduğuna inananlar, gündüz adam kesmeyi alkışlar ile izlediler. 
Karga öterse ölüm haberi veriyor hurafesine inananlar, ölüm kusan bomba ve siren seslerine sağır kesildiler. 
At nalını ve nazar boncuklarını yüksek yerlere asıp ihtiram edenler, zalimlerin sırtlarına binmesine rıza gösterdiler. 
Hocalarının sözlerini ve kitaplarını duvarlara asıp en yüksekte tutarlarken, Allah'ın kelamına karşı umarsız kaldılar. 
Resulullah'ın ayak izlerini takip etmeyenler, ayak izi resmi ile duvarlarını süslediler. 
Büyüklerine itaat ederlerken, Allah'a itaatten yüz çevirdiler. 
Vücudu ağrıyanlar Kuran'a şifa olarak yaklaşıp üfleme seanslarına girerken, kalplerini hasta edenlere minnet duydular.
Allah'ın azabına umarsız kalırken, kefenleri koruma zırhı ile pazara dönüştürdüler. 
Facir zalimleri kahraman görürlerken 
Allah'ın yolunda olan mücahitlere dil uzattılar. 
İktidara yakın dururken, mazlumlara arkalarını döndüler. 
Allah'tan korkmadıkları için, insanlardan korkuları onları vehn hastalığına düşürdü. 
Müminlerin ve resullerin yolundan yüz çevirince sapmaları mukadder oldu.
Cahilin ibadeti  artınca, hoca ve alimlerinde hakkı  ketmetmesi arttı.
Haliyle toplumun cahiliye algısına ve şirk tehdidine muhatablığı artar oldu.
Vesselam...