Bir deprem oldu, 11 ilimizi vurdu. Milyonlar mağdur oldu. Akşam evinden yatanlar ya canından oldu ya da sabaha evsiz olarak uyandı. Kahramanmaraş merkezli depremlerle binlerce bina yıkılırken hayatını kaybedenler, yaralı kurtulanlar oldu. Bir de mecburiyetten terki sıla edenler oldu. Bizler de deprem dolayısıyla Ankara’ya geldik. Geçici olarak buraya yerleştik. Ama yüreğimiz ama kalbimiz ama gönlümüz Malatya da kaldı. Nasıl kalmasın ki doğduğum büyüdüğüm ömrümün en güzel yerlerini geçirdiğim memleketimden ayrılmak bizlerde derin acılar bıraktı.
Ölülerimizde orada, dirilerimizde orada kaldı. Bizim gibi evi hasarlı olanlar ise mecburiyetle geçici ikametgahlarımıza geçtik. Allah devletimize zeval vermesin. En kısa sürede yaralar sarılacak. Belki eskisi gibi olmayacak ama dar günde daralıp kalmayacak. Yüce Türk milleti el birliğiyle enkazları kaldıracak ve yerine yenileri yapılacak. Bizler yine memleketimize döneceğiz. Belki kaybettiklerimizi bulamayacağız. Belki aynı sokaklar da gezemeyeceğiz. Olsun! Olsun be dostlar yine de yeşil Malatya ya döneceğiz.
Kayısı diyarı Malatya’m, senden ayrı kalmak ne mümkün. Toprağı bereketli, kayısı kirazı ve elması cennet taamı, kaptaj suyu abı hayat, analı kızlı köftesi olmazsa olmazı, tandır kebabı ve damaklarda lezzet bırakan nice yemekleriyle unutulmaz şehir Malatya’m. İnsanını anlatmaya ne zaman yeter ne de kalem kâğıt. Gönlü yücedir, sıcakkanlıdır, sevecendir. İnsanın değer gördüğü nadir kentlerdendir. Gelen misafir baş tacı edilir.
Şimdi kayısılar da çiçek açmıştır. Don vurmasa bari. Ağaçlar çiçek açmış her taraf bembeyaz olmuştur. İçimiz buruk, kalplerimiz yaralı ama hayallerimiz hep heyecanlı.
Malatya! Şairin dediği gibi eşi bulunmaz şehir. Kernek sularıyla, sürgü yaylasıyla, Beydağıyla cennet şehirsin Malatya’m. Yamadığıyla soğuk suyuyla bambaşkadır. Yeşilyurt, Battalgazi, Hekimhan, Kuluncak, Doğanyol, Doğanşehir, Pütürge, Akçadağ, Arguvan, Darende, Kale, Arapgir, Yazıhan ilçelerimizle bir başka güzelsin Malatya’m.
Bu zor günler elbet bitecek. Bu enkazlar elbet kalkacak. Kaybettiklerimiz bir daha olmayacak ama bizler Malatya’mızı tekrardan cennet şehir yapacağız. Yaralarımızı sarıp tekrar ayağa kalkacağız. Kadim kent Malatya yeniden inşa olacak. Zorlukları hep birlikte aşacağız. Sol yanımız belki buruk olacak ama umutlarımız hiç bitmeyecek. Gidenlerle elbet bir gün buluşacağız. Ama geride kalanlara yaşanabilir bir Malatya, tertemiz sevgiler ve kocaman umutlar bırakacağız.
Bizler Malatyalı olarak buraları çok sevdik ve yine seveceğiz. Bizim geçmişimiz de geleceğimizde Malatya. Kayahan’ın dediği gibi, “Yolu sevgiden geçen herkesle bir gün bir yerde buluşuruz...”
Sevgiyle Saygıyla En Çok Tükenmez Umutlarla Kalın…
