İnsanı en çok yoran şey nedir derseniz, hayatın ağırlığı değil, değer verdiği insanların nankörlüğü ve vurdumduymaz sağırlığıdır. Kişinin kendini bulunduğu ortama, bağ kuracağı kişiye öylece bırakması zorlaşır. Gösterdiği direnç de insanı yorar. Yani insanı yoran hayattan daha çok, hayatın akışına kendini bırakmaya karşı gösterdiği direnç olsa gerek. Hayatınızda kredisi bitmiş insanların limitini yükseltmeye gerek yok, yol verin gitsinler. Gözümüz kapalı güvendiğimiz insanlar, iyi niyetimizin içine edince bizde herkese şüpheyle bakmaya başladık. Bazı insanları adam zannedersin oysa ki içi dışı boş tenekelermiş. Ne yazık ki bazı insanlarda ne dürüstlük nede insanlık kalmış her tarafları yalanlarla dolmuş.
Güven duymak, başkalarının güvenini kazanmak ve bu güven duygusunu korumak gerçekten emek ve zaman harcanmasını gerektiren bir süreçtir. Güven duygusu kolay kazanılmaz. Buna karşın, güvenin kaybedilmesi çok kolaydır. Bu nedenle, güven duymak, başkalarının güvenini kazanmak ve bu güven duygusunu korumak gerçekten emek ve zaman harcanmasını gerektiren bir süreçtir.
Dostluk kısa bir cümleyle tanımlanamayacak kadar derin bir kavramdır sahip olduğun en önemli şeylerden biridir dost. Dostluk, zevklerin ve düşüncelerin uyuşmasıdır. Dostluk kişisel çıkar karşısında kurulan bir ilişki değildir. Hiç beklenmedik bir anında kalbine doğan sıcacık bir duygudur dostluk. Sevinçtir, üzüntüdür, anlamaktır, hatırlanmaktır, sonsuza dek olan arkadaşlıktır.
Paylaşmak, güven, fedakarlık bir çok güzel duyguyu hissettirir sana... İlk önce paylaşmayı öğretir acılarını, mutluluklarını, dinlediğin güzel bir şarkıyı ve izlediğin güzel bir filmi her şeyini paylaşabilirsin dostunla aynı zamanda açık sözlülüktür, yani dostluk ve bilirsin gerçek dost asla bitmez, ihanet etmez, yarı yolda bırakmaz. Bu güveni çok sınırlı sayıda insan hissettirebilir sana annen gibi kardeşin gibi asla bitmez bir bağdır dostluk.
Çok kincidir içindeki kin ölmez, İyide söylesen İmana gelmez, Hatırı hürmeti saygıyı bilmez. Gelmez bir adım on adım gitsen, bacadan düşer kapıdan atsan, utanmaz arlanmazı rezilde etsen, rezilde et tıkar duymaz kulaklar, insan nüspettesi hain olan yalaklar, saysan bitmez çoktur böyle salaklar, Huyundan vazgeçmez geçse de asır, Böyleler için Bayram olur her kusur, Karnı toktur gözü açtır nefsine esir, hani derler ya deli desek esteri, işlediği suçun üstüne çeker mastarı, çıkmaz nasır tutmuş yüzündeki astarı.
Onurlu insan kem sözleri kaldırmaz, deli olmayan hoş karşılar çıldırmaz, şerefsizlere küfürde etsen aldırmaz, dünya yansa da hiç düşünmez yarını, gelene geçene tek tek söyler sırrını, almış bir kenara sanki atmış arını, görünen her şeyler ortada ayan, yalancılar ne söylese inanır duyan, ne fark eder kadın bay bayan, yüzsüz gelir yüzsüz gider yüzsüzler. Arada bir şeytanın atına binerler, pervane gibi meydanlarda dönerler, ikiyüzlü olanlarda çok olur hünerler, yüzsüz gelir yüzsüz gider yüzsüzler.
Böyleler usandırır bıktırır candan, Veysel derki bu iki kapılı handan, bu dünyaya geldiği gittiği andan, yüzsüz gelir yüzsüz gider yüzsüzler. Hatasını bilmeyen insandan hiçbir beklentim yok. O yüzden gönül değil mesafe koyduk, böylesi daha iyidir. Ölünce tabutuma şunu yazdırmak istiyorum, dikkatli taşımaya gerek yok artık, kırılmaz ve sağken yeterince kırıldı o güzel gönlüm. Beddua etmiyorum sadece diliyorum ki, kim kime ne yaşatırsa aynasını kendisi yaşasın, tek dileğimdir. Şair Veysel Şimşek: Öyle demiş…
Dostluk ilişkisinin var bulunduğu yerde, dostlar arasında karşılıklı olarak fedakârlık, feragat, cesaret halinin geçerli olduğunu da kabullerimizin arasına dert etmemiz gerekir. Hayır, her ne kadar dostluk ilişkisi karşılık beklemese de, bu ilişki, sevgi ilişkisinden farklı olarak mutlaka iki taraflı olmak zorundadır. Sevgi tek taraflı olabilir ve tek tararaflı gelişebilir, fakat dostluk ilişkisi iki tarafın varlığını gerektirir.
