Zorbanın Gemisi Karada Yürür
YUSUF KONAK
ZORBANIN GEMİSİ KARADA YÜRÜR
Garip düz ovada yolun şaşırır
Zorbanın gemisi karada yürür
Sütü bozuk namert soysuz kişiler
Güçlüyü kayırır güçsüze vurur
Filler arasında tepinme yapar
Sanırsın birazdan kıyamet kopar
Güçlü ayaklarla çimleri teper
Olan savunmasız çimlere olur
Ovada yazıda atlar vuruşur
Tekmeleri birbirine karışır
Yazı yabanda toz duman oluşur
Arada gariban eşşekler ölür
Güçlünün yaptığı topyekûn suçlar
Gayrımeşru olan usulsüz işler
Eşkiyalık edip kırdığı dişler
Toplanır fakirin başına kalır
Ceberrut caninin uzundur kolu
İşler böyle gider eskiden beri
Bilirsin mahkeme iki kapılı
Önden girip arkasından çıkılır
Gariban çırpınır ekmek peşinde
Bir ömür kıvranır yokluk içinde
Sefayı sevinci görür düşünde
Zenginin kısmeti önüne gelir
Hep haklı çıkarır asıp keseni
Hem kayırır kollar insan ezeni
Yusuf dünyadaki zulüm düzeni
Haklıyı yargılar haksızı korur
