Köylünün Feryadı

Bir Hal Oldu Gard’aş Bizim Köylere

Komşunun Evine Varamaz Olduk

 Ekip, Biçtiğimiz O Tarlalara 

Ne Yazın Ne Kışın Uğramaz Olduk

Bir Issızlık, Ölü Evinden Beter 

Ne Bir İnsan Sesi, Ne Bir Kuş Öter 

Ne Bir Ocak Yanar Ne Baca Tüter

 Bu Ne Vaziyettir, Bilemez Olduk.

Dertler Katmerlenip Boyunu Aşmış 

Elalem Başının Derdine Düşmüş 

Gücenmiş, Darılmış, Hayata Küsmüş 

Halimize Anlam Veremez Olduk 

Gece Gündüz Televizyon Önünde,

Eğlencesi, Kumandası Elinde 

Yediden Yetmişe, Kendi Halinde 

Komşu Kapısını Çalamaz Olduk

Sanırsın Ki Millet Birbiriyle Küs 

Bizim Buralarda Hayat Felç Olmuş

İn Cin Top Oynuyor, Sokaklar Bomboş 

Eşten, Dosttan Haber Alamaz Olduk

Burada Yaşamaktan Ümidi Kesmiş

Sırtlamış Mitili, Yollara Düşmüş

El Ayağı Tutan, Şehir Göçmüş

Kimseleri Evde Bulamaz Olduk

 Gönüllerde Kuşku, Kalpte Yalnızlık 

Yakaya Yapışmış, Zalim Yoksulluk 

Herkeste Bir Öfke, Bir Umutsuzluk 

Cesaret Edipte Soramaz Olduk