Fadime’nin Hayatı - YUSUF KONAK

Fadime’nin Hayatı


Yıllar sonra yolda,giderken gördüm

Neler olmuş sana,neler  Fadime.

Yaklaştım yanına,halini sordum

Dünyası   zindandan ,beter  Fadime.

 

Şafak vakti erken,yataktan kalkar

Çorba kazanını,ocağa sürer.

Kekikli,naneli tarhana pişer

Savura savura,içer Fadime.

 

Kapının önünde ,ineğin sağar

İneği sağarken,türkü çağırır.

Dinleyende türkü,söylüyor sanır

Kendi dertlerini,söyler Fadime.

 

Ayağına giymiş,yemenisini

Atmış omzuna,yün heybesini.

Kalaylı bir tasa,telemesini

İncir sütü ile ,çalar Fadime.

 

Kederli bir türkü,söyler dilinde

Atının yuları,bağlı elinde .

Torba omzunda,yayla yolunda

Bahardan bahara ,göçer  Fadime.

 

Ne yapsın çaresiz,kör olsun yokluk

Ayakta çorap yok,şalvarı sökük.

Elinde çapası,sırtında çocuk

Evlek evlek ,tütün eşer  Fadime.

 

Güneşin altında ,kavrulur yanar

Sıcaktan bunalır,deliye döner

Şeleği sırtında ,harmanın kurar

Döner ekinini,biçer  Fadime.

 

Toprağın kokusu üstüne sinmiş

El ayağı şerha şerha yarılmış.

Yaranın içine katranlar sürmüş

Ne ızdırap,çile,çeker Fadime.

 

İşinde ,gücünde,tarlada yazın

Çarığını giyer,çeker şalvarın.

Yapışır kulpuna,kara sabanın

Bahçeyi,tarlayı sürer Fadime.

 

Erkenden evlenmiş,daha bir çocuk

Yaş yirmi beşinde ,altı yavrucuk.

Ardında ağlaşır,hepsi ufacık

Derdin üstüne  dert katar Fadime.

 

Bazen efkarlanır ,yüzünü asar

Bütün acısını,içine atar.

Öfkelenir,kendi kendine çatar

İçin için yanar,tüter Fadime

 

Yaş yirmi olmadan,dişler dökülmüş

Benzi sapsarıdır,avurdu çökmüş.

Tutmuyor dizleri,beli bükülmüş

Otura otura gider Fadime

 

Dilinde bir türkü,yanağı ıslak

Ağlayıp inliyor,gözler kan çanak.

Yusuf’um ip diye ,hep yumak yumak

Kendi dertlerini,sarar Fadime.

YAZIYI PAYLAŞ!

YAZARIN SON 5 YAZISI
15Nis

Tedbirini Almayanlar Katildir

14Şub
12Ara

Öğüt

07Ekm

Doğanşehir'e Ağıt

15Tem