ER DİYEMEZSİN
YUSUF KONAK
Nasihatım şudur tüm insanlara
İnanma gümana kanma zanlara
Dizgini elinden bırakanlara
Evlat atı yavaş sür diyemezsin
Düşenin elinden tutarak kaldır
Oda senin gibi ademdir kuldur
İki gözü âmâ arifler vardır
Kalp gözü açığa kör diyemezsin
Şeytanların azgın atına binme
Vicdanına danış özünden dönme
Ağız değiştirip sözünden dönme
Sözünden cayana er diyemezsin
Zaruret giyaptan boyun bükene
Gam çile çekip gözyaşı dökene
Meşakkatte kalıp zahmet çekene
Geber Allahından bul diyemezsin
Sanma geçen günler geriye gelir
Kul çırpınır en cam olura varır
Cahiller kendini Allame sanır
Beyni enenmişe hür diyemezsin
Bazı insan yaşlandıkça kudurur
İdrakini şuurunu yitirir
İllallah dedirir usanç getirir
Her yaşlıya varıp pir diyemez
Soğukta sıcakta hizmet görenin
Geçim derdi diye kafa yoranın
Helal lokma için emek verenin
Alnındaki tere kir diyemezsin
Meteliksiz gurbet elde kalana
Yusufum muzdarip halde kalana
Gaflete dalıpta zorda kalana
Meret daha beter ol diyemezsin
