Aynalar Satarım Körler İçinde
YUSUF KONAK
El çekip terk ettim, bahçeyi bağı
Gurbette ömrümü eyledim zayi
Açtım tezgahımı bir ömür boyu
Aynalar satarım, körler içinde
Bir sabah sevinç ile, erkenden kalktım
Birden heveslendim meydana çıktım
Aldım mikrofonu, içimi döktüm
Sağır, duymaz, ahraz lallar içinde
Maharetli, uzman sanatkar işi
Çarşı pazardaki malın en hası
Altın kaplamalı, hemde fil dişi
Taraklar satarım, keller içinde
Garibim yüzüme bakan olmadı
Koruyupta sahip çıkan olmadı
Ellerimden tutup çeken olmadı
Alev alev yandım korlar içinde
Çok alçaklık gördüm gurbet gezeli
Bu yüzden yüreğim, gamlı tasalı
Deryalar içinde balık misalı
Suya hasret kaldım, göller içinde
Elimden tutacak el bulamadım
Tutup kurtulacak dal bulamadım
Üstüne binecek, sal bulamadım
Tepe taklak oldum, seller içinde
Gurbet elde akran yetimi oldum
Ben kendi derdimi, ketumu oldum
Yusuf'um biçare halime güldüm
Bir bahtı karayım, kullar içinde
