VAY DELİ GÖNÜL VAY

Bunca şiir yazdın aşkı bilmedin
Çektiğin acıdan cay deli gönül 
Geleni gideni içten silmedin 
Cefayı sen çektin vay deli gönül

Sevgiyi gönlünden asla atmadın
Dostunu kırmadın kimse satmadın 
Geceler uykusuz gündüz yatmadın
Gireni çıkanı say deli gönül

Hayatın boyunca çileler çektin
Kalbine gül diye dikenler ektin
Yükseklerde uçtun engine sektin
Yükardan aşağı kay deli gönül

Çarşamba perşembe pazardan kalan
Duydun mu sevgiye tepeden dalan
Mevsimler sayarken yıllara salan
Günleri unuttun ay deli gönül

Sevda deryasında yanınca yildın
Ağladın sızladın gözyaşın sildin
Sıddık'i kendine aşık mi bildin
Haddını bilmeyen hay deli gönül