Umut Fakirin Ekmeği

Birazdan yeni bir yıla gireceğiz. Hani her bir umudu, inci kolye gibi yüreğimizin içine sıra sıra dizdiğimiz ve içlerinden birinin yüreğimizden çıkıp elimize düşmesini beklediğimiz yıla.

Geçen yılı da aynı böyle umutlarla beklemiştik.

Ah eski yıl! Daha doğrusu eskittiğimiz yıl; üç yüz altmış beş günlük döngüsünün içinde yaptığımız hataların, günahların ağır yükünü boşaltıp da, narin nazenin yeni bir yüzle, yeni kimliğiyle çalabilecek mi kapımızı?

Peki biz, kapımızı çalan başka bir yılmış gibi yüreğimize umutlar dizip açacak mıyız ona kapıyı. Yüzlerimize yayılan o tatlı tebessümle, diyebilecek miyiz

 “Güle güle eski yıl! Hoş geldin yeni yıl!”

Yüzümüzde tebessüm, yüreğimizde umut kaldı mı?

Bu; gönülleri paramparça, hayattan isteği kalmamış, yalnızca bugünü nasıl çıkartırım düşüncesi ve endişesiyle dolup taşan kafalarla, umut taşıyamayan yüreklere ne yapsın ki yeni yıl?

Umut olmayan yerde bütün değerler sıfırlanmıştır. İşte o sıfır noktası donma noktasıdır. Aklın, duyuların, algıların donduğu nokta. Bu yüzden son zamanlarda “İnsanın insana yaptığını, insanın hayvana yaptığını, insanın doğaya yaptığını başka hiçbir canlı yapmıyor” diyoruz ya!

Bırak yarınlara umutla bakmayı, korkar olduk yarınlardan. Korkarak açacağız yeni yıla kapımızı. “Gelen gideni aratmasın!” dualarıyla.

Öyle ya beterin beteri var.

Şu kıssa anlatmıyor mu halimizi bize?

Adamın birisi idam sehpasındayken cellat boynuna ipi geçiriyor ve adama soruyor

“Son bir isteğin var mı?”

“Allah beterinden saklasın!” Diyor adam, cellat gülüyor,

“ Yav birazdan altındaki sandalyeye tekme atacam sallanıp gideceksin bundan daha beteri ne olabilir ki?”

“Öyle deme cellat efendi beterin beteri var!” diyor yine adam.

Tam o anda bir atlı dört nala koşarak geliyor ve diyor ki;

“İdam mahkumunun boynundaki ipi çıkarın, idam cezası kaldırıldı mahkûmu kazığa oturtacağız!”

Ben de şu anki halimize bakarak “Beterin beteri var” diyorum ama ne yalan söyleyeyim;

hindili ( kaz da olabilir hatta tavuk da) pilav yanında herkesin gönlünden kopan şöyle zengin yiyeceklerle donatılmış çocukluğumun yılbaşı sofrasında atılan şen kahkahalar geliyor aklıma.

Yine de inci kolye gibi yüreğime sıra sıra dizdiğim umutlarım var içimde, “2023 benim yılım olacak!” diyorum.

“Umut fakirin ekmeği”

Ekmeğimiz eksilmesin yüreğimizden dileğiyle

MUTLU YILLAR