İnsanlık ayrı bir şey, makam mevki ve unvan taşımak ayrı bir şey. Ben olmazsam olmaz diyen, dünyanın kendi ekseni etrafında döndüğünü zanneden, kendi olmadan hiçbir şeyin olmayacağını düşünen insanlardan artık bana gına geldi. Yeter artık haddinizi bilin.
İnsanların fikirlerine saygısı olmayan, bütün programını ekibinden ayrı kendisi planlayan, ekibini yanında konu mankeni gibi gezdiren insanlardan bıktım artık. İnsanların fikrini almadan kendi başına planlar yapıp uygulayanlardan artık bana gına geldi. Yeter artık haddinizi bilin.
Bir insan susuyorsa çaresizlikten değil, incitmekten ve incinmekten korktuğu içindir. Evliyanın büyüklerinden Esseyyid Osman Hulusi Efendi Nasihatnamesinde, “Allah için herkese hürmet et de sev sevil, / Her göze diken olma sünbülü ol gülü ol. / İncitme sen kimseyi kimseye incinme hem, / Güler yüzlü tatlı dil her ağızın balı ol.” diye buyurmuşlardır.
Ömrüm ne kadar bilemem ama her geçen gün mutlak sona hızla yaklaşıyoruz. Üç günlük dünya için insanların kendini bir şey sanması, konumunu farklı manalara sokması, kendini vazgeçilmez olarak düşünmesi ne kadar yanlış bir düşüncedir. Çok kısa olan dünya için insanları kırmaya incitmeye gerek var mıdır? Elbette yok. İnsanları sevmeyebilirsiniz, bunu anlarım. Ancak ne olursa olsun karşınızda ki de bir insandır, saygı göstermek zorundasınız. Kısaca hepimiz haddimizi bilmek zorundayız, yoksa bu hayatta yalnızlığa mahkûm oluruz.
İnsan her an hata yapabilir, bunda hiçbir beis yok. Sıkıntı hatada ısrar etmekte. Hatasını anlamamakta. Kendine değer verenleri her ortamda ezmekte, incitmekte. Şairin de dediği gibi, "İnsan beşer, durmaz şaşar, eyler hata, üçer beşer, Düz ovada yürür iken, Ayağını sürçer, düşer!" İnsanız elbette hatalarımız olmuştur, olacakta. Önemli olan tekrar etmemektir.
İnsan hayatında tatlı dil, güleryüz çok önemlidir. İnsanların gönlünü kırmadan, onları incitmeden yaşam sürmek çok önemlidir. İnsanın yol arkadaşına saygısı yoksa, onun kendi yanında bir değeri yoksa, her şeyi kendisi çok biliyorsa, yolunda da kendisi yürümelidir. İnsanın yol arkadaşı çok önemlidir. Çıkılan o yolda güven çok önemlidir. Birbirlerine sadakat çok önemlidir. Çıkmış olduğun yolda arkadaşın az olabilir ama yeter ki sağlam olsun. Yeri geldiğinde sırtını yaslayabiliyorsan sana yeter.
Başlıkta da dedik ya, olmazsam olmaz. Artık benim kesin kararımdır, ben diyenlerin, ben olmazsam olmazcıların, kendine yüce anlam katanların, ekibine değer vermeyenlerin hayatımda yeri yok. Şimdiye kadar olduğu da belki hataydı. Belki de benim yazdıklarım birilerine ters gelir. Ama yaş ilerliyor be kardeşim. Artık her şeyi kaldıramıyoruz. Allah herkese sağlık, mutluluk ve huzur versin. Ben haddimi bilirim, bilmeye de devam edeceğim. İnşallah herkes te haddini bilir. Birbirine karşı saygı gösterir. Fikirlerine değer verir. Bu da insanın kendisine değer katar.
Ben olmazsam da olurdu, yaptığım işin en iyisini, yazdığım yazıların en güzelini de yazanlar elbette vardır ve var olmaya devam edeceklerdir.
Kimseyi incitmeden, kimseye incinmeden hayat sürenlere selam olsun. Ben olmadan da olur diyenlere selam olsun. Gösteriş ve debdebeden uzak mütevazı bir yaşam sürenlere selam olsun. Özellikle de kendini bilenlere selam olsun. Gönlü güzel, yüreği güzel, kalbi güzel insanlara selam olsun.
Sürç-i lisan ettiysek affola.
Selam, Saygı ve En Kalbi Dualarımla…
