Parçalanmış bir ailede çocuk olmak

Boşanmış bir ailede çocuk olmak,o çocuğun gelişimini olumsuz olarak, önemli ölçüde etkileyebilir.Bu durumun sonucu olarak, çocuk üzerindeki açtığı yara onun yaşına, kişiliğine ve anne- babasının yaklaşımına  göre farklılıklar gösterebilir.

     Aslolan çocuğa sevgi, özen ve destek göstermek ve onun bu üzücü durum karşısında sağlıklı bir gelişim göstermesine yardımcı olmaktır.Boşanmanın çocuk üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmak için mümkün olduğunca ona karşı dürüst olunup, yaşına ve kişiliğine uygun bir dille boşanmanın sebepleri hakkında konuşulmalıdır.Anne-babanın çocuğa süreç hakkında bilgi vermesi onun durumu daha kolay kabullenip kafasındaki soru işaretlerinin kalkması sağlanmalıdır.

Çocuğun duygularını doğru anlayıp onu dinlemek daha az yara almasını sağlayacaktır..

Uygun görüldügü durumlarda bir uzman desteği alınmalıdır.Çocuğun bu süreci daha kolay atlatabilmesi için anne baba azami gayret göstermelidir.Boşanma sürecinde çocuğun yaşadığı olumsuz duygular, çocuğun kendine olan güvenini azaltacak hatta bazı durumlarda kendini sebep sanıp içine kapanmasına neden olacaktır.

Bosanmış ailelerdeki birçok çocukta ya içine kapanık ya da aşırı bağımlı davranışlar gözlemlenmiştir.Anne babası ayrı çocukta terk edilme korkusu ve aşırı kaygı sorunları gözlemlenebilir.Her çocuk ayrı bir dünyadır.Çocuğun yaşadığımız bu zorlukları anlamak ve ona uygun destek vermek onun ileriki yaşlardaki ilişkilerine olumlu yönden katkı sunacaktır.

Tüm olumsuz etkilerine rağmen boşanmış bir ailenin çocuğu olmak,illa ki olumsuz sonuçlar doğurmayabilir.O süreçte yaşadığı deneyimlere bağlı olarak, kişisel gelişimine katkı sağlayarak,onu daha güçlü, zorluklara karşı duruşu olan bağımsız bir birey haline getirebilir.

Gönül ister ki; her çocuk anne babası ile aynı çatı altında mutlu bir şekilde yaşam sürsün..