Taslaklı Fikirler...

Al dudakları gülmekten iki yana vaha, baykuş.
Karanlığa dikkat kesilmiş onur, asil bir duruş.
Şehrin sokaklarında geceleri devleşir heybetle.
Gündüzleri nasırlı bilinç çatlar bin bir zahmetle.

Mayıs papatyasından heyecanlı açar nisanda.
Bedeni kuru kemik, heybeleri dolu hoş lisanda.
Ağır Ortadoğu salgını yaşamış, yeni filiz dallar.
Garbın ve şarkın hokkabazlarını bir şiirle sallar.

Kitap tozları gözlerinden çapak olmuş, vakar.
Tüm odunlar toplansa, bir çıngı ile alemi yakar.
Ahde vefa onun için abı hayat, yok ondan ötesi.
Killi topraktan iki kulak, sızdırmaz bir tek sesi.

Ortasından konuşur kitabın, müstesna vicdan.
Tertemiz bir yaşam, beyaz, Erciyes'deki kardan.
Arkasından korkakça havlar, uyuz üç beş enik.
Köpeklere geçit yok, esas mevzu kutlu bilgelik.

Dünyevi madenler aksa elementler tablosu gibi.
Dönüp bakmaz bir kere, iyi bilinir, o adamın dibi.
Kardan yürür iz belirler, kaybolmasın hiçbir can.
Kuşaklar boyu damarlarından dolaşan asil kan.

Samanla suyu asla yan yana getirmez, bilir alp.
Hilekarlar tir tir titrer, gelince mangal gibi kalp.
Soysuz, sarmaşık eblehliğinde sarsa da çınarı.
Çınar asil, zaman ötesi anıt, asalettir yoku varı.

Bilir yüce ruhlar, en taslaklı fikirleri ayan beyan.
Korkma, karanlık aydınlanır yandıkça, sen yan.