Somuncu Baba - YUSUF KONAK

Somuncu Baba


Somuncu Baba ‘yı ziyaret ettim,

Boz bulanık seldim,duruldum sandım

Kirli cismim ile,huzura gittim,

Yıkanıp ,paklanıp,arındım sandım.

 

Kalmadı ne keder,ne de üzüntü,

Kalbim huzur,sükun ile buluştu.

Sanki çevremde bir,halka oluştu,

Sevgi çemberiyle,sarıldım sandım.

 

Tarifi imkansız,sevinçle doldum,

İçimden boşalan,gözyaşım sildim.

Karamsarlık gitti,ümitvar oldum,

Ölü gibiydim,dirildim sandım.

 

Öfke,kinden ,eser kalmadı bende,

Çok tatlı bir huzur,hissettim canda.

Kocaman, mahşere kazanlarında,

Gül suları ile karıştım sandım.

 

Havası vücudum,yudu pakladı,

Sardı sarmaladı,beni sakladı.

Bedenim güzel bir,his kapladı,

Muhabbet okuyla,vuruldum sandım.

Yusuf’um ;dertlerim,dışarda kaldı,

Hayalim,yüzyıllar öteye daldı.

Ruhuma gizli bir,dokunuş oldu,

Gaflet uykusundan, uyandım sandım.

YAZIYI PAYLAŞ!

YAZARIN SON 5 YAZISI
15Nis

Tedbirini Almayanlar Katildir

14Şub
12Ara

Öğüt

07Ekm

Doğanşehir'e Ağıt

15Tem