Ey Vatan;

Sen Yamyamlara teslim edilmeyecek kadar kutsalsın.

*İman harcıyla yoğrulmuş,

Mürekkep ve kan ile çizilmiş

İrfan deminde mimlenmiş,

Ana kucağı Anadolu’sun.

*Hakikatin en berrak olduğu alem,

Gökkubbede hilalsin.

Hürriyet değildir bizi bağlayan,

Devlettir daim, kaim olması gerek olan.

Şumullenmiş Cihanda Nizam olan,

Adalet mahlasıyla geceyi aydınlatan.

*Ülküsü Cihana Yayılan,

Sancağı Tevhid olan,

Dur durak bilmeden sefere çıkan ayak basımı değil,

yürek mesafesi kadar menzili olan kutsal mekan;

Vatan Vatan.. 

Vatanı anlatmaya çalıştığım sözlerimde şunları da ekleyerek ifade etmek istiyorum, bizim kim olduğumuzu bilmek ve bu bilgiyle vatan ufkumuzun ne olduğunu geniş bir şekilde izah etmek isterim, lakin bilgiyle amel edilmeden, amelle ihlasa kavuşmamış her söz ve nesne, hakikate bizi iletemez.!ı

Gerçeğin parlayan güneşine göz yummak yerine yakıcı doğrusuna katlanmasak,

cehaletin karanlığında boğulmaya devam ederiz.

Bilgiye ve amele ihtiyacımız var, lakin yaşamın kavramına şunu mihenk etmeli ve olduğumuz gibi görünmeliyiz.

İç yüzümüz olmamalı,

iç sesimiz vicdanımız bizi uyarmalı.

Tek yüzlü, bayrağı ve ezanıyla tek namına var olmalı.

Türk yurdunun vatandaşı olmak hakikâte muhafız olmanın yegane unsurudur.

Tarih önünde bize yüklenilen sorumlulukların farkına varmalıyız.

Bu vicdani sesimizle anamızdan doğduğumuz yüzümüzle diyoruz ki

Ya var oluruz, yada sonsuza kadar kölelik tasmasıyla hür olduğumuzu iddia ederiz.

Hürriyet gönülde, akılda, fikirde ve zevk etmekte sahip olduğumuz değer dünyasıyla eşit bir düzlemde hareket etmektir ki buda değer dünyamızı bilmek ve anlamlandırmak açısından hayati önemdedir.

Ya tek olan yüzümüzle yaşayıp, tek olan bayrağımıza selam durup sancaktarlığını edeceğiz tevhidin, yada akşam Müslim, sabahsa müktesebatıyla pekişir bir nefesle devam edeceğiz.

Aldığımız her nefeste iç sesimizin notalarıyla şark terennümünü gark mızıkasıyla seslendiririz ki,

buda bizi zırh giymiş, ama yüzmeye çalışan bir sona sürekler, felaketin başlangıcı olur.

Gerçekleriyle yüzleşen ve acılarına mutluluklarına sarılıp hayatı kabul eden, kendini kabul ettiren olma niyetiyle.

Uyandığımız her gün için değil, hesap günü için adaletin hakim kılındığı bir gökkubbede uyanmak temennileriyle.