Son günlerde bizlerde bir güvensizlik almış başını gidiyor.Hiç bir şeye güvenemez her şeye şüphe ile yaklaşıyor olduk .Nasıl bakmayalım ki? Her kafadan bir ses , her kafadan bilgi kirliği dolanıp duruyor ve bilen bilmeyen yorum yapıyor.Kim haklı, kim haksız , hangisi doğru hangisi yanlış karar veremiyoruz artık .Elbette böylesi kargaşanın içinde insanlar güven sorunu ile karşı karşıya kaldığı için güvensizlik baş gösteriyor.
Güven duygusu kaybolmuş yok olma durumuna geldi.Bu güvensizliğin sebebi ise insanların kendilerini haklı çıkarma isteğinden doğuyor.Yazılı yada görsel medyada olsun, biz insanlarda olsun yansıyan her şey bizleri ikna edecek yanı kalmadı .Gelişmiş ülkelerde böyle sorun göremeyiz çünkü hak ve hukuka saygılı oldukları için her şeyi düzgün şekilde yürütmektedirler.
İnsanlar bir birini yargılamak, onların hatalarını yüzüne vurmak, alaycı olmak aklımıza gelebilecek her türlü hareketler sanki üzerlerine vazife olmuş gibi hareket etmek karşı tarafta güvensizlik yaratır. Bunu adil bir şekilde konuşarak halletmek varken böylesine davranış sergilemek neden diye sorguluyor muyuz kendimizi ?
Hal böyle iken bunun cevabını ancak yine kendimiz veririz. Bazen biriyle tanışırız deriz ki daha konuşmadan, tanışmadan iç güdüsel olarak ‘’ ben bu kişiye güvenemiyorum’’ demiyor muyuz ? Zihnimizi kurcalayıp durur ve bizi rahatsız eder.Bazen dinleriz, bazen de dinlemeyiz söylediklerini.İlk izlenimimiz bazen doğru, bazen de bizi yanıltabiliyor.Ama zaman içinde konuşma , kaynaşma sonucunda samimiyetsizliğinin farkına vararak yanılmadığımızı anlarız.
Yaşadığımız süre içinde tecrübe kazandığımız ve asla kaçmamamız gerektiğini savaşmak gerektiğini söyleyen içgüdülerimiz almış olduğumuz kararlarımız otomatikman verdiği tepkidir. Hayatta kalma mücadelesidir. Böylesine korkular içinde yaşamamak için birilerine güvenmemizin gerektiğini biliyoruz ancak güvenimiz sarsılınca güven duygularımızı da yitiriyoruz.
İç güdülerimiz yani altıncı hislerimizle hareket ettiğimiz sesleri ciddiye almalıyız. Karşımızdakini dinlemek itaat etmek değil , dinleyerek iyi analiz etmektir. Eğer birini sevmiyorsak bunun bir sebebi vardır buda bizi ilgilendiren meseledir.
Hal , hareket , davranış,tutum içinde olmaları bizimle aynı tutum içinde olmamaları, onların değerleri bizim değerlerimizle örtüşmüyor olması kime güveneceğimizin yada güvenmeyeceğimizin şablonunu ortaya çıkarır .
Her ne olursa olsun bizim yapacağımız tek şey korkularımızın bizi elene geçirmeden engel olmaktır. Yoksa korkularımız bizi ele geçirirse güvensizlik içine düşmeye mahkum eder ve bizi bırakmayacaktır.Tüm sezgilerimiz , düşüncelerimiz akıllı tepkilerimizden geçer.
Güven duygusunu kazanmak zordur , insanlarla her şeyi paylaşmak güven duygusundan kaynaklanır. Bu duyguyu açıklığa kavuşturmak için birbirimize yalansız , dürüstçe, net olarak konuşmak gerekir. Birbirimize güveni kaybetmemek adına çözüm üretilerek ortak noktada birleşmeli .Güvendiğimiz insanlara sıkıca sarılalım inadına kaybolmaya yüz tutan güven duygusu hızla tükenme noktasına gelmesine izin vermeyelim.
