Hayvanlara Yapılan Zulüm Nefes Alan Canlıya Yapmış Olarak Kabul Ederim - FERAH USLU

Hayvanlara Yapılan Zulüm Nefes Alan Canlıya Yapmış Olarak Kabul Ederim


Hayvanlara Yapılan Zulüm Nefes Alan Canlıya Yapılmış Olarak Kabul Ederim

Bugün farklı konuya değineceğim. Çünkü Ben çok etkiledim. Hayvanlara yapılan gerçek yaşanmış hayat hikâyesinden bahsedeceğim. Çok sevdiğim öğretmen kardeşim, kendisini tamamen sokak hayvanlara adamış ve kazancının tamamını hayvanlara harcamakta. O kadar çok seviyor ki  hayvanlarının yaşam mücadelesinde ayakta kalabilmesi,onların ihtiyaçlarını karşılamak için enerjisini harcamakta. Canından çok değer verdiği hayvanlarına bişey oldumu da kendinde suçluluk duygusu hisseddip  kendini  cezalandırabiliyor. İşte anlatacağım hikâye bunlardan biri.

Sokakta bulduğu kediyi sahiplendirmek için çağrı yapıyor.Yapmış olduğu çağrıya cevap gelmişti.Arkeolog bir bayan ben sahiplenmek istiyorum  diyerek  konuşup buluştular  ve Pamuğu  arkeloğbayana  teslim etti.  Kardeşim çok sevinçliydi çünkü Pamuk, çok iyi şartlar altında büyüyecekti. Sosyal medyada resimlerini kare kare  yayınlıyordu, gelişmeler hakkında bilgi veriyordu . Ancak bir gün  telefon gelir ben yurt dışına çıkacağım sevgilimle,  Pamuğu , birkaç günlüğüne bir arkadaşıma  bakımıyla ilgilenmesi için bırakıcam der ve gider .Peki der arkadaşım eğer barınacak yer yoksa ben ilgileneyim  diye ona teklifte bulunur teklifi   öylece dediği  gibi havada asılı kalır.

Bugün arkadaşım  arkeloğu arar içi rahat değildi,  merak ediyordu Pamuğu. Ama cevap alamaz  silinmiş ki geri dönüşte yapmamış. Bu kez bakımını üstlenen  bayanı arar kedinin çoktan kaybolduğunu öğrenir. Bakıcının dediğine inanamaz  ve arkadaşım şiddetli yağan yağmurun altında belki bulurum ümidi ile düşer yollara. Arkadaşımı  olan diyaloğumuzda  Pamuğu,  verdiği için pişmanlık duyuyor ve  kendini suçluyor .Sen suçlu  değilsin ki, onlar sorumsuzlarından dolayı suçlu .Onlar düşünsün dediysem de  ikna edemedim.Bende çok üzüldüğüm için ne yapabilirim  , nasıl yardımcı olurum düşüncesiyle  geçtim klavyenin başına dile getirmeye başladım. Okumayı çok sevmeyen toplum olduğumuz için okunmayacağını bile bile inatla yazmaya karar verdim belki okuyan olur diye.

Hayvanlarımıza yapılan eziyet ve şiddet insanların yaşadıklarının dışa vuruşudur. Arkadaşımın anlattıklarından dolayı  öfke, şaşkınlık ve çaresizlik  sardı beni. Kendini savunamayan hayvanlara uygulanan  şiddet , eziyet eden insanlara  öfkeleniyorum, bunca yaşananlardan dolayı hayretler içinde kalıyor ve anlamakta zorlanıyorum.

Acaba insanlığımızı  kaybediyoruz ya da kaybettik ? Hayvanlarında bir can taşıdığını unuttuk mu yoksa? Bizler lafa geldimi  ahkam keseriz, dünyada var olan  ve nefes alan tüm canlıyı severiz diyerek de  gururlanıyoruz.  Gösteriş yapmak için, egolarımızı tatmin etmek için onca para vererek yavru kedi , köpek ya da başka hayvan almıyor muyuz? Aldıktan sonra kare kare resimler çekilip sosyal medyada  yayınlıyorsunuz   nispet yaparcasına  .Hayvanlarımız bizim kuklamız ve kendimizi gösterecek araç değil demek ki her şey hevesimiz geçene kadarmış. Onları  yavru iken alıp çok iyi biraz büyüdümü sorumluğu da  büyüyor , bakımı  zorlaşıyor işte o zaman ne yapıyorsunuz soluğu o güzelim  onlarca paraverip satın aldığınız  sokak yaşamını bilmeyen  masum , derdini anlatamayan   ev hayvanlarımızı  gelemesin , yolu bulamasın diye  başka sokaklara gece yarısı bırakıyorsunuz. Ne olursa olsun  başının çaresine baksın der  gibi .Sorarım size bu nasıl vicdandır ? Hevesiniz geçince sokağa atmak nasıl bir duygudur  ? Anlam veremiyorum. Evet sokağa çıktığımızda ne kadar güzel, sevimli , cins  , değerli köpeklerle doldu taştı sizin  bencilliğiniz yüzünden .Kelime bulamıyor  ne deyim ki.

İnsanlarımız nasıl kötü olabiliyor. Demekki olabiliyormuş.Savunmasız, sokak yaşamı bilmeyen evcil köpekler , kediler sokak yaşımı ile nasıl başa çıkacak  işin içinden çıkamıyorum .

Bu hayvanlara yapılan sadistçe  yapılan davranış  diğer canlıya yapılmış  sayarım ve normal bir davranış değildir. Bunun tıptaki adı ’’ Psişik  davranış bozukluk’’  ve  Anti Sosyal kişilik bozukluğudur’’. Böyle kişiler çocukluk döneminde ailesinden  sevgi, şefkat, duygu, ilgi görmediği için bu  eksikliklerden  dolayı  böyle sorumsuz davranıyorlar. Çocukluk ve ergenlik  döneminde hayvanlara kötü muamele eden ilerde saldırgan, suçlu yada psikolojik sorunlarının  olacağının habercisidir. Sorunlarını çözmek için eziyet ve işkence uygulayarak rahatlarlar.

Hayvanlarımıza işkence etmek , dövmek gibi uygulanan davranışlar karşısında derdini anlatamayan  masum canlılara yapılan  zulümden ibarettir. Canlıların  ‘’ Allah’tan’’, başka koruyucusu yoktur. Dinimizde  insanlara ve nefes alan her canlıya ‘’ sevgi, şefkat, merhamet ediniz  incitmeyiniz ‘’ emrolunmuştur.

 ’’ Merhamet edene Allah’ta, merhamet eder.Sen yeryüzündekine merhamet ediniz ki gökteki de size merhamet etsin.( Ebu Davut, Edeb66/Tırmizi Birr 16). Peygamber Efendimiz ( S.A.V)  buyurur; Hayvanlarımızın yaratılış gayesine göre yararlanın bunun dışında kullanmayınız.Ev hayvanlarınızı beslerken dikkatli olunuz.Aç , susuz bırakmayınız der .Herkes hayvanlara  eziyet ve işkence etmekten uzak durmayı emreder. Sevgili arkadaşım bunca aramaların inşallah sonuç  verir de  Pamuğa , bir an evvel kavuşursun.Umarım herkes senin gibi duyarlı olur. Bu bizim insanlık vazifemizdir.

YAZIYI PAYLAŞ!

YAZARIN SON 5 YAZISI
29Kas

Ne Ekerseniz Onu Biçersiniz

05Ekm
17Eyl

Emek Vermeden Hazıra Konmak Olmaz

20Ağs
30Tem

Kendi Kendimizin Doktoru Olmuşuz