İçine düştüğümüz çıkmazların çölde savrulmuş kum gibiyiz. İnsanların her şeye rağmen şükür etmesi gerektiğinin ve hiçbir şeyin sebepsiz olmadığının umutlarını canlı tutması gerektiğini anımsatan misafirdir Dua.
Var olduğumuz dünya dönmeye devam ediyor. Dünyaya gözlerini yeni açan yavrularımız, güneş bile dünyayı ısıtmak için hiç aksatmadan dönmeye devam ediyor, tohumlar toprağa düştüğünden beri suyu ve ışığı heyecanla beklemeye devam ediyorsa, yağmurda toprakla buluşmak için can atıyorsa. Biz insanların içinde acıma,iyilik, güzellik, edep,adalet duygularımız zulume karşı daima mücadele veriyorsa kendini sürekli yenileyerek yaşatan umudumuzdur.
Umutlarımız çok iyide neden hüzünlü oluyoruz bizler ? Her nerede olursak olalım biz insanların hasretliği, özlemi vardır değil mi ? Karnı tok ve huzuru yerinde olan insan, diğer kişinin acısını, hasretliğini, derdini, yokluğunu hissetmiyorsa kalbini dinleyip kendini sorgulasa olmaz mı? Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki insanlarımız acı ve üzüntü içinde yanıp tutuşmakta. Özlemin insanın nefesinin kesildiği anda şifa olacak kutsal Dua’lar var değil mi?
Yaşadığımız, soluk aldığımız bunca kine, nefrete, acımasızlığa rağmen dünyamız ayakta kalabiliyorsa, hele çocuklarımız söz konusu olunca ve onların yüzündeki tebessüm dünyalara değer.
İnsanlığın haddini çok aşması, sınanması , yaşadığımız teknolojik çağın freninin tutmadığı, insanların birbiriyle yarıştığı ve derdine derman olan insanların bu noktada arandığı, paylaşmak yerine bencilliğin ön plana çıktığı şu zamanda iyi ki insanların nerden geldiği ve nereye gideceğini hatırlatacak yüce Rabbimiz var.
Biz insanlar beklentilerimizin, isteklerimizin bize sunulması mucize gibi değil mi? Peki beklentilerimiz neyle ve nasıl değerlendiriyoruz ? Tüm olumsuz düşünceleri bir kenara bırakarak huşu ile Rabbimize yönelerek yakınlaşmak ne ile ölçülebilir ki ?
Aramıyorsan bulabilir misin hakiki gerçeği ? Aile bağlarının koptuğu,öfke kontrolünün önemini yitirerek yerini şiddete, her türlü ahlaksızlığa, sapkınlığa, birbirine tahammülün azaldığı, yapılan zulümlerin normal davranış gibi algılandığı, benciliğin sınırları aşarak kardeşi kardeşe düşman ettiği, insanların hep ben diyerek yalnızlaşmaya başladığı şu zamanda iyi ki zor zamanla sarılabileceğimiz Rabbimiz var şükürler olsun.O , öyle büyük ki yaşadığımız şu zamanın her tarafı bertaraf ettiği, parçalandığı ve virane olmuş gönüllere rahmeti üzerimize yağdırması, bizim beklentimiz ona olan inancımızın büyüklüğü ile değerlendirebiliriz.
Tam bu zamanda gönül kapılarımızı açalım.İçimizde düğümlenmiş tüm sıkıntılarımızı tek tek çözerek manevi havayı soluyarak içimizde hissedelim. Yüce Rabbim’izin , yatattıkları arasında en yüce kıldığı biz insanlar ona sarılarak yönelelim. Haksızlıklarla ,zulümle sınanan insanlara her mevsimi ayrı güzellikte sunan Rabbime en güzel şey Dua’dır.
İnsanlar ne makamıyla, ne bulunduğu mefkisiyle,ne zenginliği yada fakirliği ile hiç fark etmiyor herkes aynı kefenle kabre eşit şartlarda konuluyor. Aynı niyetle buluşturup birleştiriyor. Öyleyse hep birlikte aynı şevkle her zaman Dua’larda buluşalım.
