Aileler çocuğa sorumluluk bilinci kazandırmaktan çok, çocuğun davranışlarını kontrol etmek ve istediğini yaptırabilmek adına sıklıkla kızma, azarlama, tehdit etme, beddua etme gibi bazı yöntemler yanında bazen’de fiziksel yöntem olarak dayağa başvurmaktadırlar.
Kızıp bağırmak sadece ebeveynin anlık olarak öfkesini boşaltmasına yarar. Bu tutumlar aslında çocukların özgüven sahibi olmalarını engeller. Oysa sorumluluk ile özgüven arasında çok kuvvetli bir bağ vardır.
Bu tutumda aile çocuğa gereğinden fazla kontrol ve özen göstererek çocuğun yapabileceği davranışları kendileri üstlenir.
Sorumluluk alması sürekli geciktirilen çocukları bir türlü kendilerine yeten, bağımsız bireyler olamamaktadırlar. Çocuğu gereğinden fazla korumak, çözebileceği halde onu sorunları ile baş başa bırakmamak, çocukların gelişimini engeller, onlara yarar yerine zarar verir.
Çocuklara sorumluluk bilinci kazandırırken, Anne, babaların sabırla yol göstermeleri çok ama çok önemlidir. Çünkü yetişecek neslin ilk öğretmenleri sizler olduğunu unutmayınız ki ülkenin geleceğine ışık tutsunlar. Selam ve DUA ile.
