Paramparça duygular zincirinde kopuk halka.
Sırtında üşümekten yorulmuş yeşil bir parka.
Devrimler arzusuyla yollara düşmüş karayağız.
Söz anlatmaktan, yoksulluktan kurumuş ağız.
Hak ve adalet atlas rüyanın zamana yansıması.
Bir aydınlık geçmiş zamanlar yiğidi, ay siması.
Henüz yirmilerinde, gözleri fırat kadar hırçın.
Gündelik değil düşüncesi, himalayadan yalçın.
Rüyaları umut olarak biriktirmiş haki çantada.
Tek hayali bütün köleler bir gün özgürlük tada.
Kayıp zamanların peşinde kuyruğu dik akrep.
Tüm soruları insanlık zincirini kıracak mı acep.
Ehil düşünceler onun en büyük kara düşmanı.
Bir hali insanlığa davet, filozoftur diğer yanı.
Uçurum kenarlarında hakikati bağıran çocuk.
Tüm malvarlığı bir kalem, defter ve haki gocuk.
Bütün kanemici yarasaların ondan ödü kopar.
Yeryüzü tuvaline hür mutluluğun resmini yapar.
Garp emperyalizmi rüyaların yıkık haline sebep.
Kanara yolcusu itaatçılar, davosta birkaç celep.
Kuzey yarımkürede doymaktan fesat mideler.
Güneyin çocukları aç susuz kalmış kuru fideler.
Yırtık rüyaların terzisi mutlak bir gün çıkagelir.
Çocuklar şen, şenlik içinde gönüllerince eğlen.
