'93 Harbi: Tuna Cephesi' Konferansı

EHLİYET ve LİYAKAT

Malatya Türk Ocağı olarak bu hafta da sohbet programımızı gerçekleştirdik. Rabbimize sonsuz şükürler olsun.

Her hafta mutat olduğu üzere sohbet öncesi misafirlerimize kuru fasülye ikramımız oldu. Sohbet öncesinde bir selamlama konuşması yapan Ocak başkanımız Nadir Günata geçtiğimiz hafta sonu Ankara’da gerçekleştirilen il başkanları toplantısı ile ilgili olarak katılımcıları bilgilendirdi. Özellikle Doğu Türkistan’daki gelişmeler konusunda önemli tespitlerde bulundu.

Daha sonra mikrofona geçen Em. Kur. Alb. Yusuf Çetinkaya tarihimizin en acı sayfalarından biri olan 93 Harbinin batı cephesinde yaşananları anlattı. “Üç günde Moskova’ya gireriz” gibi büyük sözlerle başlayan savaşın planlanmasında ve uygulanmasında yaşanan aksaklıkları ve koordinasyon eksikliklerinin altını çizen Çetinkaya, savaşı haritalar üzerinden gün gün ayrıntılı olarak anlattı. Savaşta başarısızlığın ana sebepleri olarak şunları belirtti:

1-Seferberliğin tam yapılmadan savaşa girilmesi,

2-Terfi ve atamalarda ehliyet yerine yandaşlığın esas alınması,

3- İstanbul’da 3 ayrı karargah kurulması, harp sahasında birbirleri ile sorunlu komutanların görev alması ve kişisel ihtirasları doğrultusunda birbirleri ile eşgüdüm içerisinde çalışmamaları,

4- Atamalarda kıdem durumlarının dikkate alınmaması sonucu emir komuta birliğinin sağlanamaması,

5- Ata dahi binemeyen, hasta ve yaşlı birinin Tuna komutanlığına atanması,

6- Harp alanından gelen tekliflerin İstanbul’daki seraskerlikçe incelenmeden reddedilmesi,

7- Bu çaptaki bir harp için gerekli olan harp okulu mezunu ve kurmay subay sayısının yetersizliği,

8- Birliklerin harp eğitimlerinin (başta gece eğtimi) yetersizliği,

9- Düşmanın durumu hakkında bilgi sahibi olunmasını sağlayacak olan istihbaratın yetersizliği.

Çok hasta ve yaşlı olan Rus Çarı askerlerine moral olsun diye tam 3 cepheye giderken Sultan II. Abdulhamit İstanbul’dan hiç ayrılmamıştır.

Tüm bu olumsuzluklara rağmen Türk askeri kanında var olan asalet ve kahramanlık gereği özellikle Plevne’de çok ciddi bir direniş göstermiş ve Rus’lara çok büyük kayıplar verdirmişlerdir. Tüm şehitlerimizi rahmet ve şükranla anıyoruz. Ancak burada belirtilen başarısızlık sebeplerinden gerekli dersleri çıkararak geleceğe emin adımlarla yürümeliyiz. En başta da atamalarda ve görevlendirmelerde ehliyet ve liyakat esasına uygun hareket etmek gelmektedir.