Alemin Öğütçüsü Oldum - YUSUF KONAK

Alemin Öğütçüsü Oldum


Meyletmedim maldan ,servetten yana

Allah bana verdi,bende mağdura.

Nerede gördümse,fakir fukara

Serdim sofraları,aşçısı oldum.

 

Düğünlere gittim,tuttum oynadım

Türküler çağırdım,şenlik eyledim.

Şadımanlık ettim,çaldım söyledim

Düğün evlerinin tefçisi oldum.

 

Topladım canları,başa oturttum

Nefsime gem vurdum,geriye attım.

Kimi gördüm ise,nasihat ettim

Cümle alemin,öğütçüsü oldum.

 

Gücenmedim,erinmedim,hep koştum

Nerde küs gördümse,yanına gittim.

Barıştırmak için,çaba sarfettim

Arasını buldum ,elçisi oldum.

 

Vardım ki,ahbaplar ekin biçiyor

Şeleği sırtlamış,harman kuruyor.

Alnından su gibi,terler akıyor

Taktım elliği ,orakçısı oldum.

 

Zalimler göz dikmiş,fakir aşına

Musallat olmuşlar,yoksul başına.

Bakmamışlar hiç,gözün yaşına

Öksüz yetimler,değnekçisi oldum.

 

Yusuf’um dosttan kara haber aldım

Kalmadı dünyada ,lezzetim tadım.

Vurdum dizlerime,ağıt eyledim

Ölü evlerinin,yasçısı oldum.

YAZIYI PAYLAŞ!

YAZARIN SON 5 YAZISI
14Şub
12Ara

Öğüt

07Ekm

Doğanşehir'e Ağıt

15Tem
24Mar

Ağıt