O Zaman Bayram Olur… - İSMAİL HAKKI DALAK

O Zaman Bayram Olur…


Bayram, birlik ve beraberlikle olur. Bayram paylaşmakla olur. Bayram kucaklaşmakla olur. Bayram, hoşgörü ile olur. Bayram, sevgi ve saygıyla olur. Bayram, birbirini dinlemekle, anlamakla olur. Bayram benle değil, bizle olur. Bayram kin ve nefretle değil, affetmekle olur. Bayram, belli günlerde değil, her gün olur. Bayram fakiri fukarayı ve yetimi sevindirmekle olur. Bayram tatil köylerinde değil, gidersen kendi köyünde olur. Tüm bunlar bir araya gelirse, o zaman bayram olur.

Ne zaman ki bayramlar, gönülden yapılırsa bayram olur. Sevgi saygı, barış, kardeşlik, adalet bir araya gelince o zaman bayram olur. Zenginin sofrasında fakir yer bulursa bayram olur. İşveren işçiye hakkını verince bayram olur. Haklı güçsüz olduğunda da hakkını alıyorsa bayram olur. Sevinçler ve hüzünler paylaşılırsa bayram olur. Kimse aç yatmazsa işte o gün bayram olur.

Soğuk sıcak demeden, yağmur çamur bilmeden, en acısı daha hayatı öğrenmeden ekmek parası derdine düşen çocuklarımız; ne zaman ki köşe başlarında kâğıt mendil satmaz, ayakkabı boyamaz, tecavüze uğramaz, cinayete kurban gitmez, gerçekten çocukluklarını yaşayabilirse o gün bayram olur. Bazı kanı bozuklar masum yavrularımızdan faydalanmazlarsa, faydalanan veya faydalanmak isteyenlerse gerekli cezaları görürse ve de bir daha bu işlere meyletmezlerse bayram olur.

Kadınlar, bu hayatın yükünü taşıyan, çaresiz bir başına kalan, en yüce varlığımız olan kadınlar, düşmandan değil, en sevdiği insandan şiddet gören, hayatları zehrolan kadınlar. Hani gözümüzden sakındığımız, uğruna dünyaları yakıp yıktığımız, ama hep ikinci planda bıraktığımız kadınlar. Kimi zaman tecavüze uğrayan, kimi zaman kör bir kurşuna kurban giden, kimi zaman hunharca bıçaklanan, kimi zaman sokağa atılan o eli öpülesi kadınlar, ne zaman ki gerçek değerlerini bulurlar, o zaman bayram olur.  

Kendimizi kandırmayalım. Biz “Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir” diyen Peygamberin (SAV) ümmeti miyiz? Eğer ki biz yediğinden yediren, giydiğinden giydiren olursak ümmet, o gün ise bayram olur. O Peygamber (SAV) değil miydi ki, emaneti ehline teslim edin diyen. O Peygamber (SAV) değil miydi ki, Kâbe’nin anahtarını (O zaman henüz Müslüman olmamış Osman Bin Talha) gayri Müslüm’e ehli olduğu için vererek bizlere örnek olan. Zorluklar karşısında dimdik duran, önderimiz, örneğimiz olan Peygamberimiz (SAV) ise, biz nasıl O’nun ümmetiyiz? İşi bilmeyen, oturduğu koltuğu hak etmeyen, ama yandaş olanlarla yola çıkan bir toplum olmuşuz. Ne zaman ki hakkı sahibine teslim ederiz, işte o zaman bayram olur.

Affan Dede'ye para saydım,

Sattı bana çocukluğumu.

Artık ne yaşım var, ne adım;

Bilmiyorum kim olduğumu.

Hiçbir şey sorulmasın benden;

Haberim yok olan bitenden. (Cahit Sıtkı Tarancı’nın Çocukluk adlı şiirinden)

Keşke bizimde para ile çocukluğumuzu satın alabileceğimiz bir Affan Dede’miz olsaydı. Hep hayatlarımız o günler gibi sevinçle geçseydi. Şimdi ki insanlar gibi soğuk ve vurdumduymaz olmasaydık. Dostluklar sadece kelimelerde kalmasaydı. Telefonsuz zamanlarda herkes birbirinden haberdardı. Şimdi kimse kimseyi aramaz sormaz oldu. Keşke o günlerde ki gibi samimi ve içten olsaydık. Olmaz mıydı? Bu bayramda geçti, var mısınız, bundan sonra ki bayramlara…

Selam Saygı ve En Kalbi Dualarımla…

YAZIYI PAYLAŞ!

YAZARIN SON 5 YAZISI
25Mar

Muhsin Başkan…

29Şub

Ramazan...

26Oca

DEVLET Dersi...

06Kas

Adam Gibi Adam Celal Adan…

26Ekm

Ortadoğu’da Soykırım…