Sabah haber başlıklarına bir bakayım, dedim. Eşinden, ailesinden ve çevreden şiddet gören, tecavüze uğrayan kadınlar ve çocuklar, kıt kanaat geçinmek zorunda olan garibanlar, sokaklarda yatan kimsesizler, yalılarda sefa süren zenginler ve birde dört bin yedi yüz liralık terliğiyle gece yarısı eşiyle birlikte pavyondan çıkan görgüsüz(ünlü)ler...
Az kalsın unutuyordum. Tabi birde üç bin altı yüz ek gösterge bekleyen zatı muhteremler var. Elbette birilerine bir şeyler verilsin de, bu en alttan yukarıya doğru gitsin. Polis, hemşire, din görevlileri, öğretmenler, idareciler derken, şimdi birde şube müdürleri, belediyelerde ki daire başkanları, üniversite genel sekreter ve yardımcıları…
Allah daha çok versin. Ama altta kalanın da canı mı çıksın? Sorarım size, ömrünce çalışıp ta ek göstergeyi görmeden giden yardımcı hizmetliler size ne yaptı beyler? Ancak yirmi yıl sonra ek göstergeyle tanışacak olan memur size ne yaptı beyler? Hep bana anlayışından vazgeçin. Hak ise en başta ben helal etmiyorum. Bütün siyasi partiler seçim vaatlerinde hep bir ağızdan bu kesimlere üç bin altı yüz ek göstergeyi vaat etti. Peki ya diğerleri!
Fark açılıyor, görmüyor musunuz? Kimisi zenginlik içerisinde ne yiyip içeceğini şaşırırken, kimisi gelen kışı düşünerek soğuktan donuyor. İnsanlarla konuşuyoruz, kimi kıt kanaat okutup büyüttüğü çocuğuna iş ararken, kimi “Apartmana bir kat daha nasıl çıkarım?” onun derdinde. Vah ki vah…
Biz “Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir” diyen Peygamber’in (SAV) ümmeti değil miyiz? Bu nasıl ümmetlik. Günde yirmi dört saat insanların derdiyle dertlenen Hazreti Ömer’e “Bilmeyecekti de neden halife oldu” diyen teyzenin durumundan habersiz bir millet olduk. İlla ki halife bilmeyecek, onun da halifeleri var, onlarda bilecek, görecek, duyacak. Gün birlik beraberlik günü ise aç varken tok yatmayacağız. Hep birlikte ümmet olacağız. Başka çaremiz yoktur…
Bir kat fazladan çıkmak isteyene de lafım yok, çocuğuna iş arayana da. Benim itirazım, bu ülke hepimizin. Birlikte kazanacağız, hak ve adalet çerçevesinde de paylaşmayı bileceğiz. Fark kapansın, şükürler artsın inşallah.
“Meşhur bir filozofa sormuşlar:
- Servet ayaklarınızın altında siz fakirsiniz! Neden?
- O servete konmak için eğilmek lâzım.” Victor Hugo
Eğilmeden, bükülmeden, kimseye çalım atmadan, hakkı ayakta tutan, mazlumu ezdirmeyen, tok ise aç olanı unutmayan, hep daha fazlasını değil şükür demesini de bilen tüm dostlar, bu güzel Vatan’da, Ay yıldızlı al bayrağın altında huşu içerisinde okunan ezan dinletileri içerisinde, sağlıklı, mutlu bir ömrü sevdiklerinizle birlikte geçirmeniz dileklerimle.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!
Selam, Saygı ve En Kalbi Dualarımla…
