Biz insanlar için karekterli yada çok karekterli deriz de fedakar mı diye düşünmeyiz. Fedakarlık karekterimizi oluşturan en önemli değerdir. Fedakarlık sözde kalırsa önemi yoktur , her zaman uygulamalıyız ki sözde kalmasın .Bunu asla unutmayalım. Çocuk yaşlarda fedakarlığı uygulamayı öğrenirsek başkaları için yapacağımız hizmetten mutluluğu hissedebiliriz ve yaşayabiliriz. Aksini düşünecek olursak küçük yaşta kazanmadığımız ve büyüdüğümüzde yapmak zorunda olduğumuz işten mutluluk duymaz keyifte alamayız. Fedakarlığı değil de kendi çıkarımızı düşünürsek tadını almayı öğrenmemişiz demek ki.
Bizler sevgimizi geliştirmeli, kin ve nefret duygularını ortadan kaldırarak fedakarlık duygularımızı geliştirmeliyiz. Mutluluğumuza fedakarlıkla kazanabilir ve ulaşabiliriz. Fedakarlık sağlam karakterin özelliğini oluşturur. Karşılıksız hizmet sonucu başarıya ulaşılır ve en son noktada fedakarlığa ulaşılır. Fedakarlık sağlam karakterin gelişmesinde en büyük etkendir.Düşünceleriyle,fikirleriyle, davranışları ahenk içinde ise asil insanlardır.
Bizler fedakarlık yaparak ömrümüzü tüketirken ne kadar farkına varabiliyoruz acaba hiç düşündünüz mü? Atalarımız bizlere neler gösterdi, neler öğrettiler bizlere. Sen büyüksün o küçük idare et , bir yere gittiğimizde yiyecek bir şeyler sunulduğunda çok fazla yeme ayıp olur yada şimdi bu nesi her şey istenilmez durumumuz yok idare et gibi gibi bir çok örnekler sıralarsak uzar gider sonu yok.
Örf ve adetlerimiz, gelenek ve göreneklerimiz saymakla bitmez. Aile kurarsın eşin için çalışır , didinirsin, eş ne derse o olur, bükemediğin eli öpeceksin, kalbi kırılmaz . Bir süre sonra anne olmuşsun fedakarlıklar çeşitlenmeye başlar.Çocuk için geceni, gündüzünü feda edersin sağlıklı büyütmek adına. Bir bakarsın ki yıllar akmış gitmiş farkına varmadan. Geçen zaman dilimi insafsızca işgal etmiş tüm masumluğuyla.
Çocuklar yesin sağlıklı büyüsün diye koşarsın peşinde bir bakmışın kilo kaybetmişsin. Aaaa bak iyi anne ,iyi eş , mutlu aile , başarılı aile, hep fedakarlık hep fedakarlık.
Hep aile için koşup durursun kimse sana sormaz hatta nefes al biraz demezler bile. Hep kadındır idare eden. Toplum olarak beynimize yüklenmiş. Böyle gelmiş böyle gider.
Asıl fedakarlık güven olan yerde, mutluluk olan yerde vardır.Fedakarlık yaparak insan olduğunun farkına varırsın . Bencillik yapmaya devam eder ve bencillikten kurtulamadığımız zaman yaşamımızda asla hiçbir şey başaramayız, mutsuz oluruz . Ne zaman ki bencil düşüncelerden arındığımızda başarıyı, mutluluğu yakalayabiliriz. İyi özelliklere sahip olduğumuzda çevremizdeki insanlara faydamız dokunur.Sarf ettiğimiz çabalar gayretler fedakarlık unsurumuzu yansıtmalıdır.
